Canon EF 50mm f / 1.8 STM

Zalety: Wielka kontynuacja starego człowieka 50 1,8 II. Koń pociągowy za śmieszne pieniądze. Mydło na otwartym powietrzu? Nie zauważyłem, Brad. Wystarczająco ostry, przynajmniej na FF Mark3. 50 1.4 nerwowo pali na uboczu. Nie jest do tego potrzebna nadmierna ostrość. Chcesz ciąć? Witamy w Sigma Art 1.4, otwartej maszynce do golenia, czasami lepszej niż rodzimy elek. Tylko klienci plują na taką surowość. Ostrość facetów dla architektury i krajobrazów. Winieta? Więc to jest to. Bez winiety, głównie architektura i krajobraz. I to jest dziwne. W 80% zabiegów ludzie specjalnie rzeźbią winiety w FS. Do wideo? Cóż, jeśli kręcisz wideo, odwiedź serię specjalistycznej optyki. Reszta to pobłażanie sobie. Ostrość lekko spada do krawędzi? To zamieszanie dla tych, którzy zwykle nie strzelają, ale sprawdzają ostrość. Czy fotografujesz portrety z krawędziami? Rezerwuję od razu, że jest tam duży park elek, więc rozumiem, o czym piszę w tej sprawie już od 25 lat.

Niedogodności: Wszystko jest oczekiwane

Komentarz: Bierz i strzelaj.

Zalety: Wszystkie 5 plus.

Niedogodności: Trąba się wysuwa.

Komentarz: Jeśli ktoś ci powie, że jego zdjęcia nie są zbyt dobre, „rzuć w niego kamieniem”.

Zalety: Niedrogie Niezawodne, nie musisz się martwić o uszkodzenie mechanizmu, jak w przypadku 50mm f / 1.4 USM Mina była dobrze wyregulowana. Ładny bokeh Daje winietę na pełnej klatce, ale tutaj w zależności od sytuacji. Gdzieś to daje artyzm, ale gdzieś problemy)) Generalnie winieta znajduje się za droższe pięćdziesiąt dolarów, ale 50 \ 1.8 jest na to najbardziej podatna. Chromatyt, ale należy go specjalnie zwiększyć do 100% i dokładnie zbadać. Pracująca otwarta membrana. ponadto na otwartej lub blisko otwartej przestrzeni uzyskuje się chyba najciekawsze i przyjemne dla oka zdjęcia. Miękki, przyjemny obraz, ostrość brzytwy prawdopodobnie zaczynająca się od F4 Bardzo trwała ostrość i bardzo mało szumów

Niedogodności: Brakuje mi skali ostrości i znaku IR. Z tego powodu często myślę o wymianie, ale nie ma za co zmieniać! Lub wysoka cena, masywność lub przestarzałe szkło. Gdyby istniało mechaniczne połączenie pierścienia ogniskującego, nadal można by coś wymyślić.

Komentarz: Kupiłem go do uprawy, od razu poczułem jakość obrazu. Ale na plonie kąt widzenia jest dość mały i bardzo trudno było mi go zastosować, była to soczewka wąskokierunkowa. Po zakupie aparatu pełnoklatkowego ten obiektyw jest zawsze ze mną, robi się nim ponad 50% wszystkich zdjęć. Podoba mi się, że daje soczysty obraz, poprawną perspektywę, zwarty i nierealistycznie wszechstronny.

Zalety: Używam 70d na uprawie. - Doskonały kompromis do użytku amatorskiego pod każdym względem (patrz komentarz). - Współczynnik przysłony. - Cena £. - Szybkość i dokładność autofokusa na wszystkich dystansach z wyjątkiem najbliższej. - Boke jest wreszcie okrągły, równy i rześki. Czytając recenzje o różnych okularach porównywalnych ogniskową natrafiłem na fakt, że opinie są w tej części polarne: dla pięćdziesięciu sigmy rozmycie jest bardzo gładkie ze względu na dużą średnicę soczewki, bez wyraźnych granic (ktoś mówi - „drogie ", ktoś -" tłusty, niewyrażony "); Canon (50 f / 1.4, 85 f / 1.8) ma wyraźne kręgi (dla jednych „super”, dla kogoś - „techniczne, ostre”). W zasadzie to kwestia gustu. W temacie podoba mi się bokeh. - Na uprawie twarz nie jest okrągła, portret na ramionach wygląda bardzo dostojnie. Pokazuje prawie wszystko, czego oczekujesz od fotografii lustrzankami cyfrowymi.

Niedogodności: - Napęd autofokusa brzęczy - słychać to na filmie w cichym pomieszczeniu, nie wyróżnia się w głośnym. - Bagażnika nie można wepchnąć, gdy urządzenie jest wyłączone lub śpi - pierścień ogniskujący napędzany jest napędem elektrycznym. - Ekstremalnie niepewny i powolny autofokus w oświetleniu wewnętrznym na najbliższych odległościach (próby wykonania pseudomakro z 35 cm są męczące).

Komentarz: Użyłem wszystkich budżetowych analogów Canona z jednego lub drugiego tomu (tylko na zbiorach). Na dłoni były takie: 40 f / 2.8 stm, 50 f / 1.8 II, 85 f / 1.8. Fifty 1.4 przetestowało razem w sklepie 50 f / 1.8 stm, decydując, co wziąć. W końcu zabrał młodszego. Jeśli porównasz w skrócie ze wszystkimi: Canon 40 mm - „czterdzieści” nadal mam, jako najmniejszy i prawie zawsze ze mną, pomaga, kiedy potrzebuję przysłony. Portrety są od niego większe niż do pasa, niewiele, rozmycie tła nie jest zbyt wyraźne. W rzeczywistości niezrozumiałe szkło urzeka tylko swoją zwartością, w przeciwnym razie jest gorsze od pięćdziesięciu dolarów. Stare 50 1,8 - jego atutem jest cena. Zdjęcie poza boke jest identyczne. Dla innych parametrów - FAIL. Canon 85 1.8 - jeśli jesteś pewien, że szukasz bezkompromisowego PORTRETU pisanego dużymi literami, NIE PATRZ NA FAŁSZ. Spośród stosunkowo budżetowych 85 będzie ci to odpowiadać. Przycięte zdjęcia (od pełnej długości do portretu twarzy) wyglądają wspaniale. 50 mm nie jest tu nawet blisko. Canon 50 1.4 - wypróbowałem, strzeliłem, poczułem - nie rozumiałem, dlaczego jest bardziej stromy niż 50 1.8 STM, z wyjątkiem prawie trzykrotnej ceny)) Otwór 1.4 jest mydlany, obraz jest praktycznie taki sam, autofokus jest równie niepewny blisko i tak samo dokładny w oddali, bagażnik też się wysuwa i też wsuwa się z dodatkowymi operacjami, silnik ogniskowania jest wyraźnie słyszalny na filmie, ogniskowanie nie jest płynne, ale szarpie, co jest wyczuwalny na filmie i ogólnie napęd USM w tej szkle jest trochę roztrzęsiony, a nie jak w 85-ke. Z plusów MOŻE BYĆ tylko większy zasób, ale ja osobiście go nie potrzebuję. Czyli w końcu - 50 1.8 STM, mam nadzieję szczęśliwie i na długo.

Zalety: Tani, ale w rękach wygląda i czuje się drogi, w przeciwieństwie do swojego poprzednika EF 50mm f / 1.8 II, z którego po prostu nosi taniość; membrana, zakryta na kilka stopni, nadal zachowuje prawie okrągły kształt bez zauważalnych narożników, w przeciwieństwie do swojego poprzednika, w którym stała się wyraźnie pięciokątna (można to uznać za „cechę”, ale w większości przypadków preferowany jest okrągły kształt) ; ma małą, w porównaniu z analogami, minimalną odległość ostrzenia 35 cm; Napęd autofokusa STM jest szybki i cichy, a dokładność ogniskowania, jeśli nie idealna, jest co najmniej znacznie lepsza niż jego poprzednik; jakość obrazu wielokrotnie przewyższa jego cenę, jeśli przy f / 1.8 jest małe „oprogramowanie” (tylko małe, najczęściej do fotografii portretowej), to już przy f / 2.2 ostrość jest znakomita; przednia soczewka wpuszczona w obudowę jest doskonale chroniona iw większości przypadków nie ma potrzeby stosowania osłony; obiektyw jest kompaktowy i lekki; pasuje do pełnej klatki i będzie dobrze wyglądać nawet na 5DS R.

Niedogodności: Jeśli chcesz, możesz dotrzeć do sedna rzeczy w drobiazgach, ale to najtańszy (!) Obiektyw w całej linii EF, nie ma sensu oczekiwać od niego dzwonków i gwizdków z serii L.

Komentarz: Często słyszałem narzekania na „niestandardowy” gwint do filtrów 49 mm, np. Z tego powodu trzeba kupować nowe filtry. Głupota, adapter z 52 mm na 49 mm kosztuje ani grosza. Jednocześnie filtry 49 mm są nieco tańsze niż 52 mm. Pojawiają się też skargi, że wyłączonego obiektywu nie da się złożyć do jego minimalnego rozmiaru. Nonsens, możesz. Wystarczy delikatnie, bez zniekształceń (albo równomiernie po obu stronach obiektywu, albo założyć dekielek i nacisnąć jego środek), a następnie wsunie się on do środka. STM pozwala to zrobić bez obawy o uszkodzenie czegokolwiek, ponieważ blok soczewki jest utrzymywany w danej pozycji nie przez tarcie mechaniczne, ale przez pole magnetyczne (są magnesy trwałe, dzięki czemu utrzymywanie jest utrzymywane nawet w stanie wyłączonym).

Zalety: 1. Obiektyw o dużej aperturze 1.8 wystarcza do moich zadań 2. Lekki, co jest bardzo przyjemne. 3. Cena idealnie mi odpowiada 4. ostry i przyjemny dla oka efekt bokeh

Niedogodności: Kiedy przysłona jest otwarta, nie ma ostrości, fotografuję w 600D. Brakuje też cienkiego materiału, więc uważaj na ten obiektyw.

Komentarz: Kupiłem go do robienia portretów w plenerze, czasem używam go do fotografii krajobrazowej, doskonale radzi sobie z moimi zadaniami. Jeśli chcesz wymienić standardowy obiektyw lub kupić obiektyw o dużej aperturze, to Canon 50mm 1.8 będzie najlepszy.

Zalety: 1. Przyzwoita ostrość przy otwartej przysłonie, zaczynając od około f2,5-2,8 obraz już „dzwoni” 2. Więcej listków przysłony niż w starej wersji (7 vs 5), co oznacza gładszy efekt bokeh bez nakrętek 3. Metalowy bagnet 4. Wysokiej jakości montaż, ładny matowy plastik korpusu, niewielka waga 5. Dobre działanie AF w normalnym oświetleniu (nadal brakuje go w pomieszczeniu częściej, ale nie krytycznie), nie musiałem regulować, czego nie można powiedzieć o sigmie 17-50 f2,8

Niedogodności: 1. Bagażnik wychodzący. Po pracy ciągle trzeba ustawiać ostrość na nieskończoność, albo w trybie manualnym można dokręcić część wychodzącą inaczej można przypadkowo uszkodzić 2. Nie jest to najszybszy silnik autofokusa (dla mnie osobiście to mało ważne, to nadal nie jest reportaż obiektyw) i nie do końca bezgłośny podczas filmowania 3. Nie podobał mi się elektroniczny pierścień ostrości, działa raczej wolno w trybie ręcznym 4. Słaby pakiet, brak osłony i osłony w zestawie

Komentarz: Fajny budżetowy obiektyw pod względem stosunku ceny do jakości, używam go w parze z 70D. Idealny do portretów i filmów z małą głębią ostrości. Obraz jest ładny, szczegółowy, kolory są w porządku. Biorąc pod uwagę jego koszt, możesz zamknąć oczy na niektóre niedociągnięcia.

Zalety: - lekki - STM, który stał się zauważalnie szybszy niż 40 mm i 24 mm - cena w dolarach - okrągła przysłona - praktycznie brak HA - bokeh na otwartej "kreatywnej"

Niedogodności: - mocna winieta na pełnej klatce - materiał obudowy - cienki, dźwięczny plastik - na próżno zmniejszyły średnicę gwintu - 52 mm więcej pracy, musiałem zamówić adapter - f1.8 warunkowo działający - wykonanie w szczegółach

Komentarz: zmiana starego plastikowego odcinka była wymagana od dawna i została pomyślnie zakończona pod każdym względem. Nie kupiłem starego przez wiele lat, nawet nie chciałem go odebrać. Kupiłem ten bez wahania - jako aparat o dużej aperturze na pełną klatkę to jest to. 40 mm STM pod względem kąta widzenia jest zdecydowanie bardziej uniwersalny i bardziej mi się podoba, ale 1.8 i 2.8 to już różnica) na otwartych otworach w pełnej klatce, lekko wykręca tło jak helios. od dokuczania: na otwartym softit. na kadrze jest akceptowalny i nadaje się nawet do portretów, ale na pełnej klatce działa tylko środek.zaciskanie do 2.0-2.2 oszczędza w większości przypadków. Niemiło zaskoczyło mnie niechlujstwo podczas montażu - nadmiar plastiku odpadł wokół tylnej soczewki - cienki pasek błysku na obwodzie. zauważył i wyczyścił go na czas, zanim został wlany do komory.

Zalety: 1. dobre materiały i brak luzów, metalowy uchwyt wreszcie jest. 2. nieco ostrzejsze od wersji plastikowej, tak naprawdę to zasługa powłoki Canon Super Spectra i tak naprawdę poprawa ostrości jest ledwo zauważalna, ale kontrast w podświetleniu wzrósł. 3. Na koniec zainstalowano zaokrągloną przysłonę z 7 listkami, a koła w bokeh zawsze będą zachwycać. To naprawdę przełom 5. ogniskowanie jest szybsze ze względu na brak odchylenia, a ogniskowanie na różnych obiektach na niewielkim obszarze (odległość między nimi to np. 1 metr) jest szybsze nawet niż 50 mm na 1,4 6. Kaptur został ostatecznie zamontowany bezpośrednio na korpusie, a nie na bagażniku, co też cieszy 7. Minimalna odległość ogniskowania została zredukowana do 35 cm, drobiazg, ale ładny.

Niedogodności: 1. ogniskowanie w trybie manualnym odbywa się nie bezpośrednio, a poprzez napęd STM, co wpływa na sprawność i szybkość, ale ogniskowanie jest płynne a kręcenie pierścienia świetlnego to przyjemność. Ale żeby wepchnąć bagażnik do środka, trzeba włączyć aparat. 2. Ogniskowanie jest szybkie, ale od mdf do nieskończoności, prędkość jest wolniejsza niż w wersji plastikowej i niż w przypadku 50mm 1.4. 3. materiał ciała byłby gęstszy, chociaż nie jest to już złe.

Komentarz: Fantastyczny plastik musiał być aktualizowany i ulepszany przez długi czas, a tutaj wydaje mi się, że Canon wykonał świetną robotę. Główną zaletą jest oczywiście napęd autofokusa i prawie brak odchylenia. Wziąłbym dla siebie oczywiście 50mm na 1,4, ale wypróbowałem różne wersje tego szkła i dużą ilość odrzutów ze względu na niepoprawne działanie starego napędu usm, denerwuje, nawet plastikowa połówka zdarza się częściej. Generalnie pół STM na 1,8 to bardzo zadowolony i zajął swoje stałe miejsce w plecaku

Zalety: Ostrość, waga, szybkość ustawiania ostrości, płynny przyjemny bokeh, cena !!!

Niedogodności: Jedyne, co można przypisać niedociągnięciom, to zmiana rozmiaru podczas ustawiania ostrości, odpowiednio z czasem w środku pojawi się kurz.

Komentarz: Zmieniłem wystarczająco dużo okularów, aby zrozumieć, czy lubię strzelać szkłem, czy nie. Oczywiście był właścicielem poprzedniej pięćdziesiątki. Z całą pewnością mogę powiedzieć, że Canon po raz kolejny stworzył idealny obiektyw pod względem stosunku ceny do jakości !!! Pod względem wrażeń dotykowych jest o wiele przyjemniejszy w dłoni, ucieszyła mnie obecność metalowego bagnetu. Ale to wszystko drobiazgi) Najważniejsze jest to, jak się skupia i oczywiście rysunek! Fotografowanie za pomocą Canona 70D. Jestem bardzo zadowolony z szybkości ustawiania ostrości, dokładności i cichej pracy (brak uciążliwego pisku). Teraz normalny ładny bokeh, a nie „orzechy”. Przy 1,8 miękkości staje się ostry od 2,0, przy 2,2-2,8 staje się bardzo wygodny w strzelaniu, ostry w razie potrzeby. Wziąłem to za 7990 i nie żałuję ani grosza wydanego, najważniejsze, że czuję się z nim komfortowo, a klienci są zadowoleni z efektu !!!